شهید حاج احمد آدینه به آرزوی دیرینه اش دست یافت!

چقدر زود گذشت و قطار سریع السیر زمان چقدر سریعتر از زمانی که فکر می کردیم، ما را به پایان با هم بودن ها و از هم گفتن ها نزدیک کرده و همه چیز را به پایان می رساند.

وداع غم انگیز با دوستان دل انگیز، چقدر تاثرانگیز است و تا قبل از آنکه بفهمیم که اینبار نوبت کیست، ناگهان یکی مثل حاج احمد، گلچین و در افقی بالاتر اسکان داده شده و ابدی می شود و معصومانه برای ما دست تکان می دهد!

اینجاست که برای شناختن بهشتی هایی که روی زمین و در کنار ما زندگی می کنند، باید چشم بصیرت داشت و قدردان این همنفسی ها بود که خیلی زود به پایان می رسد و حاج احمد که از دوستان قدیم است، مصداق بارز همین تعبیر است که او در دنیا هم بهشتی بود و صراط مستقیم را انتخاب کرده بود و جز ولایت مطلقه فقیه، انتخاب سایه و ثانی نداشت.

همت بلند حاج احمد از ذهن و چشم کسی محو نمی شود، زمانی که او در تردد کامل بین سپاه و ستاد پشتیبانی جنگ، رسالت حمایت و سازماندهی کمک های مردمی را بعهده گرفته و آرام و قرار نداشت و بقولی یک پایش در مازندران و پای دیگرش در جبهه ها بود و بواسطه همین کثرت حضور و اشتیاق وفور، شیمیایی شد و به مقام جانبازی نایل آمد و آنگاه همه شاهد بودیم که دیگر یک پایش در دنیا و پای دیگرش در بهشت بود!

مردان بی ادعایی که زخم وصال دارند و مهر بر لب در دنیا به زندگی زجرآور ادامه می دهند تا نوبت وداع آنها برسد و رخصت حضور بگیرند و به تعبیر قرآن "عند ربهم یرزقون" شوند و به تعبیر امام راحل به "وجه الله" نظر بیفکنند و به بیان رهبر معظم انقلاب به "دیدار یار" نایل شوند!

رهبر معظم انقلاب اشاره می کردند که مقام جانبازانی که به پس از سالها تحمل زجر و سختی به شهادت نایل می شوند، بیش از شهداست و واقعاً شایسته است که این شهادت و این علو درجه الهی را به حاج احمد آدینه و خانواده مکرم و برادران رشیدش تبریک گفت و به این سعادت جاودانه غبطه خورد.

تشییع جنازه پرشکوه و کثرت حضور دوستان در منزل و بیمارستان و مراسم، همان وداع مومنانه ای است که بدرقه آخرین پرواز این شهید تا بهشت است و ما در حسرت این معنویت که سرنوشت ما چگونه رقم خواهد خورد؟ مگر اینکه همین دوستان شهید واسطه شفاعت ما در نرد معصومین(ع) شوند تا خدای متعال ما را هم بپذیرد و به محفل "یا ایتهاالنفس المطمئنه، ارجعی الی ربک، راضیه مرضیه، فادخلی فی عبادی و ادخلی چنتی" فراخوانمان کند. آمین یا رب العالمین

صادقعلی رنجبر-عضو هیئت علمی دانشگاه-۲۲/۶/۹۱